Sessizce Sabretmek; Özlem

3

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

SESSİZCE SABRETMEK; ÖZLEM

Özlem;  en güzel duygulardan biri. Ağırdır. Yorar insanı.  İçinde yaşamaktır. Görünen yaşamın içinde görülmeyen duygudur. Sessiz sessiz kalbinle konuşmaktır. Ama bir o kadar da insana insan olduğunu hissettiren duygudur.

Gecenin gündüzü beklemesi, kışın baharı beklemesi, toprağın üstünü süsleyen örtüsünü beklemesidir. Tohumun suya doyup, ışığı güneşi görmek istemesidir.  Büyüyüp olgunlaşmak, tatlanmak istemesidir. Hepsi özlemle oluşur.

Yarınlara ulaşmak için  yol aldırandır. Günlerin bazen daha hızlı ilerlemesini istemektir. Bir şeyleri üretmek, üstüne koymak,  büyütmek isteyiştir. Emek  verip yorulmaktır. Özlem  varsa gidilen yol, yapılan iş yavaş yavaş ama emin adımlarla olur. Arkanızda gül bahçeleri bırakarak vuslata erersiniz.  O bir yoldur, o bir hayattır, o bir zamandır.  

 Özlemek sevdaya dahildir. Belki de tam ortasındadır. Bağlılıktır. Olgunluk. Umuttur. Yarınlara söz  vermişliktir. Yerine göre dik durmak, yerine göre başını öne eğip adım adım  yolunda ilerlemektedir. 

 Özlemek;  sessizce sabretmek ve zamanını beklemektir.