Yağmurda Doğan Sevda (2) / Genç Kalemler

3

BEĞENDİM

ABONE OL

News

YAĞMURDA DOĞAN SEVDA (2) – TİYATRO OYUNU  / Berkay GÖKTAŞ

I. PERDE (45 Dakika)

Sahne 1: Pencere Başında (5 dk)

Mekan: Okul sınıfı, pencere kenarı. Yağmurlu bir sabah.Karakterler: Genç (Ali), Ahmet, Zehra

(Ali pencereden dışarıya bakar. Yağmur yağmaktadır.)

Ali: (iç ses) Yağmur yağıyor yine. Her damlası sanki içime akıyor. Onu ilk gördüğüm sabah da yağmur vardı…

Ahmet: Ali, yine daldın gitti. Neye bakıyorsun o kadar?

Ali: Yağmura… Ama aslında birine.

Zehra: (gülümseyerek) Yine Elif mi? Söylesene artık ona.

Sahne 2: Sınıfta Cesaret (5 dk)

Karakterler: Ali, Ahmet, Zehra, Elif

(Sınıfta Elif şiir okur, herkes etkilenmiştir.)

Elif: “Gözlerimde bir şey var, yağmurdan kalma belki… Ya da senden.”

Ali: (iç ses) Belki de bu şiiri bana yazdı… Ya da ben öyle umuyorum.

Ahmet: Ali, fırsat bu fırsat. Şimdi söyle.

Ali: (derin nefes alır) Elif, şiirin… Çok güzeldi.

Elif: (gülümsüş) Teşekkür ederim Ali. Beğendiğine sevindim.

Sahne 3: Geçmişin Gölgesi (5 dk)

Karakterler: Ali, Anı (hayalet gibi), Zehra

(Ali okul bahçesinde yalnız yürürken Anı belirir.)

Anı: Hâlâ benimle konuşuyorsun içinden. Korkuyor musun? Yeni bir sevdaya yelken açmaktan…

Ali: Hayır. Ama ya kaybedersem…

[24/5 11:51] Aydın ZOROĞLU: Anı: Ya kazanırsan?

Sahne 4: Elif’in Günlüğü (5 dk)

(Elif sahneye tek başına çıkar, günlüğünü okur.)

Elif: “Ali… Sessiz ama güzel bir fırtına gibi. Beni korkutuyor, çükü içime dokunuyor.”

Sahne 5: Bahçede Buluşma (5 dk)

(Ali ve Elif okul bahçesinde ilk kez uzun uzun konuşurlar.)

Ali: Seni tanımak istiyorum Elif. Gerçekten.

Elif: Ya tanıdıktan sonra beğenmezsen?

Ali: O riski almaya hazırım.

Sahne 6: Yanlış Anlaşılma (5 dk)

(Ali Elif’in Selin’le konuşmasını görür, kıskanır ve uzaklaşır.)

Ali: (iç ses) Demek yanılmışım. Herkesin bir hikâyesi vardı, ben seninkinin kahramanı değilmişim.

Sahne 7: Mektup (5 dk)

(Elif Ahmet’e bir mektup verir, Ali’ye ulaştırması için.)

Elif: Bunu Ali’ye ver. Konuşamıyorum ama yazabildim.

(Ali mektubu okur.)

Ali: (okur) “Bazen sözler yetmiyor Ali. Ben, seni sevdim. Sessizce.”

Sahne 8: Yüzleşme ve İtiraf (5 dk)

(Yağmur başlar. Ali ve Elif okul çıkışı karşılaşır.)

Ali: Konuşabilir miyiz?

Elif: Zaten hep seni bekledim.

(Birbirlerine yaklaşırlar.)

Ali: Yağmurdan korkuyor musun?

Elif: Hayır. Bu yağmurda sevda doğduysa, yıkanmaz.

[24/5 11:51] Aydın ZOROĞLU: Sahne 9: Karneler ve Umut (5 dk)

(Karne günü. Herkes güler, sarılır. Elif ve Ali yanyana yürürken perde kapanır.)

Ali: Seninle olmak, sınavdan çok daha zor ama daha güzel.

Elif: O zaman yıl boyu birlikte çalışalım.

II. PERDE (Devam – 45 Dakika)

Sahne 1: Birlikte Başlayan Sabah (5 dk)

(Ali ve Elif okul bahçesinde el ele yürür.)

Ahmet: Bak bak! Film gibi başlıyor gün.

Zehra: Sessiz olun da tadını çıkaralım.

Elif: Hâlâ rüya gibi…

Ali: Her sabah seni gerçekten uyandırırım.

Sahne 2: Sınavlar ve Soğukluk (5 dk)

(Elif derslerine yoğunlaşır, Ali kendini ihmal edilmiş hisseder.)

Ali: Sanki artık ben yokum. Elif, seninle konuşamıyorum.

Elif: Bu benim geleceğim Ali. Anlamaya çalış.

Sahne 3: Selin’in Ziyareti (5 dk)

(Selin sahneye gelir, Elif’in kuzenidir.)

Selin: Elif, bu tarz ilişkiler seni sınar. Kalbini koru.

Ali: (iç ses) Kim bu? Neden bu kadar etkili onun üzerinde?

Sahne 4: Ahmet & Zehra’da Çatlaklar (5 dk)

(Onlar da tartışırlar.)

Ahmet: Bu sadece heves miydi?

Zehra: Belki de biz de yanıldık.

Sahne 5: Tartışma ve Ayrılık (5 dk)

Ali: Artık seni anlayamıyorum.

[24/5 11:51] Aydın ZOROĞLU: Elif: Belki de beni değiştiriyorsun. Bu ben değilim.

(Ayrılırlar.)

Sahne 6: Sessizlik ve Anı (5 dk)

(Ali yalnız, Anı tekrar belirir.)

Anı: Gördün mü? Kalp, tekrar kırılabilir.

Ali: Ama iyileşebilir de…

Sahne 7: Rehber Öğretmen (5 dk)

(Öğretmenle Ali konuşur.)

Ali: Sevmek bu kadar yorar mı insanı?

Öğretmen: Asıl yormayan sevgide yalan vardır.

Sahne 8: Elif’in Günlüğü 2 (5 dk)

Elif: “Ali… Hâlâ seviyorum seni. Ama kendimi de bulmam lazım.”

Sahne 9: Yağmurda Barış (5 dk)

(Ali okul kapısında bekler. Elif gelir.)

Ali: Konuşmayalım. Sadece… burada ol.

Elif: Yağmur yine yağıyor.

Ali: Bu sefer korkmuyorum.

(El ele tutuşurlar. Işıklar kararır.)