Doğduğum Ev / Sena ORDU

1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

DOĞDUĞUM EV..

İnsanın doğduğu ev hep başkadır, nereye giderse gitsin hep orayı arar, hatıralarındaki en güzel yerlere orası ev sahipliği yapar. Daha sonra hangi eve giderse gitsin güneş o evde olduğu gibi ısıtmaz, kuşların sesleri o eve geldiği gibi gelmez, kızarmış ekmek kokusu bile eskisi gibi huzur vermez artık.

Hayata o evde gözlerini açmışsındır bir kere, nereye gidersen git seninle gelir o ev. Bazen ansızın hatıralarından bir ses işitir gibi olur bazen de gözünün önüne gelen hayal mayal bir görüntüyü anımsarsın.

Bazen belli belirsiz bir koku duyarsın ve bir şeyler hatırlatır sana, tam olarak neyi hatırlattığını bulamazsın ama seni doğduğun eve götürür. Hüzünlenirsin önce, daha sonra derin derin içine çekmek istersin o kokuyu. Artık içinde bulunmadığın ama çok özlediğin bir hayattan gelmiştir sanki. Kokladıkça o zamanlara gidecek gibi hissedersin. İçine, tarifi zor buruk bir hüzün çöker.

Çocukluğundan gelmiştir çünkü o koku ve bir daha dönemezsin onu ilk duyduğun güne. Çocukluğuna dair şeyleri neden özler insan? Çocukluğundaki şeyler neden hep güzeldir? Çocukken farkında olsaydık o günleri çok özleyeceğimizi daha mı farklı davranırdık acaba?

Belki de kalbimiz kötülüğü bilmediğindendir her şeyin bu kadar güzel oluşu. O zamanları bu denli çok özlememizin sebebi de bundandır belki, kim bilir?

Bugün bile bir ses veya bir koku götürüyorsa bizi o günlere, doğduğumuz eve, hala umut var mı demektir?

Peki hala doğduğu evde yaşayan insanlar içinde özel midir o evler, ya da eskide mi kalmıştır o evin çocukça içtenliği? Belki de esas huzur doğduğumuz evde değil çocukluğumuzdadır. Eskide kalan her şeyi özler insan, nedendir bilmem ama eskiler hep çok daha güzeldir,  içinde acı ve keder bulundursa bile..

Pamuk şekerinin tadı bile eskisi gibi değildir artık. Halbuki hala aynı şekerci amca satar o şekerleri.. Çünkü pamuk şekerleri alır almaz en yakındaki çocuk parkına koşmayız artık…

Yeniden buluşuncaya dek hoşça kalın..

Sena ORDU