Oda Arkadaşım../ Berkay GÖKTAŞ

5

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Oda Arkadaşım..

Bu hayata geldiğinden beri birçok sevenin oldu, bende dahil. Herkes seninle olmaktan o kadar çok mutluydu ki; yaklaşık bir asır yaşadın. Tabii hala aramızda olsaydın.

Seninle pandemi döneminde köydeki evimizde  uzun bir süre aynı odayı paylaşmıştık. O zamandan  beri  bazen  birbirimize oda arkadaşım diye hitap ediyorduk.

Sen giderken bavulunu dahi toplamamışsın, niye? Benim gidişimi anlamasınlar diye mi? Öyle ise eğer sadece kendini kandırdın, sadece kendini…

Sen tam kapıdan ayağını dışarıya attığında anladım. Evet artık bedenen burada olmayıp kalbimizde yer alacak demiştim …

Seni ben o kadar çok seviyordum ki, seni her saat başı arayıp uyutmuyordum, sende beni bildiğin için kızmıyordun. Beni çok düşünürdün. Bir keresinde anneme “Şu oğlana bir şeyler ver, aç kalmasın.” demiştin.

Herkes seni evine davet ederken, sen beni kırmayıp bize çay kahve içmeye gelirdin. Sadece ben aradığımda.

Sen ilk hastaneye yattığında ben öyle bir korkmuştum ki, gideceğini anladığım için yanına gelmek istedim. Ben üzülmeyeyim diye bana haber verilmesini istememiştin. Geldiğimde ise bana “Sen derslerine bak, beni düşünme…” dediğinde, ben sana “Şu fani dünyadan sen de gidersen eğer ben yaşayamam.” bile diyemedim sana, sen üzülme diye.

Peki, şimdi ne oldu? Ben geldim….. Beraber hayallerimizi gerçekleştiremedik, beraber sahilde yürüyemedik…

Sen bana söz vermiştin, geleceğim ben dedin. Gelmedin, zaten yüreğimin yarısı yokken sen diğerini alıp götürdün. Sen bedenen hayatta olmazken ben… Sen ruhen mahşerde olurken ben… Sana tek bir diyeceğim var ”Seni çok seviyorum, iyi ki benim büyük dedemsin, oda arkadaşımsın”….